Kontroluj ziarno kukurydzy

Nie we wszystkich regionach kraju, udało się wymłócić kukurydzę na ziarno przy idealnych warunkach pogodowych. Są regiony i plantacje, na których rośliny porażone były przez omacnicę prosowiankę a także przez fuzariozę kolb. Tam należy zwrócić uwagę na jakość ziarna, ponieważ może ono być porażone przez szkodliwe dla ludzi i zwierząt mikotoksyny, np. deoksyniwalenol (DON), niwalenol (NIV), zearalenon (ZEA) i fumonizinę (FUM). Substancje te są szkodliwe w bardzo małych stężeniach, oznaczanych jako część na milion (ppm) lub częściach na miliard (ppb). Wielu plantatorów kukurydzy przekonało się, że przekroczenie dopuszczalnych poziomów zawartości mikotoksyn dyskwalifikuje takie ziarno z wykorzystania przez przemysł spożywczy i paszowy. Oficjalne limity dla ziarna kukurydzy wynoszą: DON 1,75 ppm, ZEA 0,35 ppm, FUM 4,00 ppm.

Ziarno, które składowane będzie w magazynach należy kontrolować także pod kątem porażenia przez szkodniki magazynowe. W większości przypadków, ziarno kukurydzy porażają te same szkodniki co ziarno innych zbóż (pszenica, jęczmień, pszenżyto, żyto), jak choćby wołek zbożowy, trojszyki (gryzący i ulec), kapturnik zbożowy, mklik mączny, kapturnik zbożowy, omacnica spichrzanka czy roztocze magazynowe. Przez cały okres składowania ziarna warto monitorować magazyny pod kątem ich pojawu. Służą do tego m.in. pułapki feromomowe lub mechaniczne. Jeśli stwierdzimy w nich szkodniki, najpierw musimy je zidentyfikować, potem zlokalizować jego drogę wejścia do magazynu i ją zlikwidować, w razie potrzeby przewietrzyć i schłodzić surowiec oraz, w razie konieczności wykonać zwalczanie chemiczne.

Największy wpływ na procesy zachodzące podczas składowania mają wilgotność i temperatura ziarna. Dla kukurydzy przechowywanej przez 6–12 miesięcy bezpieczna wilgotność ziarna wynosi 14%, a ponad 12 miesięcy – 13%. Dla kukurydzy paszowej zużytej do wiosny wynosi ona 15,5%.