Kontroluj zarazę ziemniaka

Pogoda sprzyja presji chorób na plantacji ziemniaków, szczególnie zarazie ziemniaka, dlatego konieczny jest ciągły monitoring plantacji. Jej presji sprzyjają umiarkowane temperatury oraz przekropna pogoda. Najgroźniejszą i najważniejszą chorobą nadal pozostaje zaraza, ale coraz większego znaczenia nabiera także alternarioza. W tym sezonie po raz pierwszy producenci ziemniaków nie mają do dyspozycji mankozebu (substancja czynna o działaniu powierzchniowym do stosowania zapobiegawczego). Ochronę przeciwko zarazie ziemniaka można podzielić na trzy etapy:

• pierwszy – okres od sadzenia do pełnego rozwoju łodygi,
• drugi – to okres kwitnienia, zawiązywania bulw i ich rozwoju,
• trzeci – to okres od końca kwitnienia, zamierania naci, do dojrzałości bulw.

Pierwsze zabiegi już zostały wykonane przeciwko zarazie. Istotny dla cyklu ochrony przed zarazą jest etap drugi, trwający do końca kwitnienia. Ze względu na zagęszczenie łanu, ryzyko wystąpienia infekcji i dalszego rozwoju choroby jest bardzo duże. Zwarty łan uniemożliwia wykorzystanie do ochrony środków o działaniu kontaktowym, dlatego na tym etapie ochrony korzystniej jest zastosować środki o działaniu systemicznym i wgłębnym, które mogą się przemieszczać w roślinie, zabezpieczając ją całkowicie. W przypadku wystąpienia formy łodygowej choroby korzystne będzie zastosowanie propamokarbu-HCl lub oksatiapiproliny.

Po zakończeniu kwitnienia (trzeci etap walki z zarazą) celem jest ochrona bulw przed chorobą. Wybieramy fungicydy o dowolnym sposobie działania, ale z naciskiem na te, które eliminują zarodniki sprawcy (np. cyjazofamid, amisulbrom, mandipropamid, ametoktradyna, fluopikolid). Do zabezpieczania roślin i bulw możemy wykorzystać fungicydy o różnym zakresie mobilności (powierzchniowe, wgłębne, systemiczne), mające właściwości lecznicze oraz antysporulacyjne (np. cyjazofamid, fluazynam, amisulbrom, ametoktradyna, mandipropamid, dimetomorf, fluopikolid, oksatiapiprolina).