Kukurydza cierpi na brak wody
Kukurydza zawiązała już kolby i podsumowując jej okres wiechowania i zapłodnienia kolb niestety nie minął on pod znakiem optymalnego zapotrzebowania roślin w wodę. W wielu regionach uwidoczniły się wyraźne symptomy jej niedostatku. Lokalnie przyrosty biomasy nie zachwycają, kukurydza bywa niska, szczególnie na plantacjach z opóźnionego siewu. Na wielu polach widoczne są także uszkodzenia liści. Szczególnie dolne liście bywają uschnięte. Im większa susza tym proces zasychania jest widoczny także na górnych liściach. Również znamiona kolb przedwcześnie zasychały, co mogło utrudnić dobre zapłodnienie kolb. W czasie największych upałów i deficytów wody liście natomiast przybierały sinozielony odcień i zwijały się charakterystycznie w tutkę. Stres ten nie będzie obojętny dla kształtującego się nadal plonu kukurydzy. Sytuacja prezentuje się znacznie gorzej na polach o wadliwej strukturze, niskim pH lub tam gdzie nie stosowano zbilansowanego nawożenia. Warto pamiętać, że w czasie suszy, szczególnego znaczenia odgrywają wcześniejsze aplikacje w kukurydzy mikroelementami. Dla tej uprawy priorytetowe są cynk oraz bor. Cynk odpowiada za metabolizm azotowy i lepsze wykorzystanie zastosowanych w uprawie nawozów mineralnych. Bor z kolei wpływa dobrze na proces zapłodnienia i zaziarnienia kolb, a należy pamiętać, że w czasie suszy roślina ma problemy z jego pobieraniem. Dobrze odżywiona plantacja w mniejszym stopniu jest wrażliwa na tego typu problemy. Dlatego w naszych rekomendowanych dla plantatorów kukurydzy technologiach nawożenia, ważną rolę odgrywają aplikacje tymi ważnymi pierwiastkami.
Czynnikiem najbardziej ograniczającym plonowanie kukurydzy są jednak niedobory wody. Kukurydza jest rośliną o dużych potrzebach wodnych, na szczęście potrafi dobrze wodą gospodarować i pobierać ją z dużych głębokości (nawet z 3 m). Jej zdolności do oszczędzania wynikają z niskiego współczynnika transpiracji, czyli parowania wody z naziemnych części roślin. Podkreślmy również, że każda roślina potrzebuje określonej ilości wody do wytworzenia swoich tkanek – te najbardziej rozrzutne zużywają nawet 1000 litrów wody do wytworzenia 1 kg suchej masy. Z roślin rolniczych lucerna należy do roślin o wysokim współczynniku transpiracji (ok. 850 l/kg), pszenica jest pod tym względem przeciętna (500 l/kg), natomiast mistrzami oszczędności są proso (270 l/kg) i właśnie kukurydza (256 l/kg).
