Już niedługo ruszy produkcja rozsady papryki

Nowoczesna produkcja papryki stara się zaspokoić wciąż rosnące wymagania rynku pod względem jakości i ilości plonów, a także zapewnić dostępność krajowego, świeżego produktu w jak najdłuższym okresie czasu. Jeszcze niedawno produkcja pod osłonami rozpoczynała się w połowie maja. Aktualnie wielu producentów startuje z tymi pracami w kwietniu. Miniony sezon pokazał, że wczesne nasadzenia mogą się udać – cena pierwszych owoców była wysoka, ale ryzyko jest ogromne. Papryka jest rośliną ciepłolubną i każdy okresowy spadek temperatury wpływa na wystąpienie stresu. A jak już jesteśmy przy stresie, to zwracamy uwagę na odpowiedni dobór podłoża do produkcji rozsady. Na jego odpowiednie wzbogacenie w składniki pokarmowe, ale też na chemiczną analizę gleby z obiektów produkcyjnych. Warto pamiętać, że dużo nie znaczy dobrze. Zbyt obfita dawka nawozów może prowadzić do wystąpienia nadmiernego zasolenia podłoża, gleby. A jest sucho i chlorki mogły zostać w wierzchniej warstwie gleby. Jakie mogą być tego konsekwencje? Różnorakie badania pokazują, że stres solny znacząco zmniejsza wysokość pędów, długość korzeni oraz świeżą i suchą masę różnych odmian papryki. Ponadto temperatura powietrza i podłoża ma wyraźny wpływ na rozwój i kwitnienie papryki; wraz ze spadkiem temperatury spada tempo rozwoju roślin. Kontrola wysokości papryki w fazie sadzonki jest niezbędna, aby rozsada miała odpowiedni potencjał na dalszych etapach uprawy. Pamiętajcie wysokie temperatury powietrza i gleby w nocy zmniejszają liczbę liści, które rozwijają się od fazy liścieni do kwitnienia. Pamiętajcie dokarmienie dolistne rozsady nawozem ADOB® ProFit 10-40-8 + mikro Owoce i Warzywa ułatwi papryce zbudowanie silnego systemu korzeniowego.

Dlatego też konsekwentnie zwraca się ku wszelkim metodom zwiększającym wartości plonów. Naturalne biostymulatory (Paradiković i in., 2011), nawozy dolistne (del Amor i in., 2009) i regulatory wzrostu roślin (PGR) były stosowane w celu poprawy produktów ogrodniczych z różnymi wynikami i były ograniczone głównie do takich gatunków roślin, jak pomidor, papryka, ogórek, ziemniak, cebula, groch i melon (Pérez-Jiméneza i in., 2015). Wiele substancji o właściwościach stymulujących i nawozowych zostało zarejestrowanych jako nawozy organiczne/mineralne, a niektóre jako biostymulatory. Takie preparaty można uzyskać przy użyciu różnych technologii produkcyjnych. Obecnie preparaty dolistne można wytwarzać wykorzystując nanotechnologię – manipulację materią w skali nano (około 1 do 100 nanometrów). W Katedrze Roślin Warzywnych i Leczniczych Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Nowoursynowska 166, 02-787 Warszawa, Polska 184 Jakość plonu papryki słodkiej pod wpływem nawozów dolistnych nano-młynów, cząstki minerałów zderzają się z prędkością przekraczającą prędkość dźwięku, tak że ich powierzchnia staje się niezwykle porowata. Powierzchnia 1 g nanonawozu wynosi 4 m2 . W ten sposób aktywowane są cząstki o wielkości mierzonej w nanometrach. Dzięki unikalnemu mechanizmowi działania składników odżywczych, rośliny mogą otrzymać znacznie więcej składników odżywczych niż za pomocą wcześniej znanych formuł dolistnych (Veronica i in., 2015) Poprzez ułatwianie wchłaniania i transportu makro- i mikroelementów odżywczych, nawozy dolistne powodują zwiększony wzrost korzeni i pędów, zwiększoną odporność na stres i zwiększone pobieranie wody, co w konsekwencji minimalizuje szok przesadzeniowy (Vernieri i in., 2006; Tuteja, 2007). Biostymulanty mogą zmniejszyć zużycie nawozów, poprawić plony, zwiększyć odporność na stres wodny i temperaturowy oraz pozytywnie wpłynąć na wzrost i fizjologię roślin (Ertani i in., 2014). Wielorakie funkcje biostymulatorów, takie jak działanie odżywcze i ogólne działanie biostymulujące, specyficzne działanie przeciwstresowe i regulacja wzrostu roślin, wywołały wiele badań skupionych na badaniu takich efektów na uprawach (Vinković i in., 2007; Mora i in., 2010). W Polsce uprawa polowa papryki słodkiej na świeże warzywa, jak również do przetwórstwa, zyskała ostatnio znaczenie gospodarcze (Buczkowska i in., 2016). Papryka słodka jest bogatym źródłem witaminy C (kwasu askorbinowego); zawiera również prowitaminę A (karoten) w zdrowych ilościach, wapń, przeciwutleniacze i witaminę E (Ramana-Rao i in., 2011). Poziomy tych związków są modyfikowane przez warunki wzrostu i zależą od genotypu i dojrzałości owoców (Buczkowska i in., 2016). Badania przeprowadzone przez Tantawy i in. (2015) oraz Fariba i in. (2016) wskazuje, że stosowanie nanonawozów ma pozytywny wpływ na jakość owoców papryki podczas przechowywania i sprzedaży, i jest bardziej skuteczne i wydajne w łagodzeniu stresu zasolenia roślin papryki słodkiej. Temperatura dzienna (DT), temperatura nocna (NT), średnia dzienna temperatura (ADT) i różnice między temperaturą dzienną i nocną (DIF) kontrolują morfologię i fizjologię roślin. Went (1944, 1952, 1957) wykazał, że wydłużanie łodygi było zależne od DT i NT; wysokość rośliny wzrastała wraz ze wzrostem DT i spadkiem NT. Pinthus i Meiri (1979) wykazali, że odwrócenie DT/NT z 18/10 °C do 10/18 °C zmniejszyło wydłużanie liści i łodygi oraz przyspieszyło krzewienie pszenicy (Triticum aestivum L.). Długość międzywęźli Lilium longiflorum Thunb. jest silnie skorelowana z DIF; długość międzywęźli wzrosła o 482%, gdy DIF wzrósł z —16 do 16 °C (Erwin i in., 1989). Rośliny Lycopersicon esculentum L. uprawiane w warunkach negatywnego DIF (NT>DT) są zazwyczaj krótsze niż te uprawiane w warunkach pozytywnego DIF (DT>NT) (Berghage i in., 1991; Erwin i in., 1992). Agrawal i in. (1993) podali, że negatywny DIF zmniejszył wysokość roślin, liczbę węzłów, świeżą masę, suchą masę (DW) i powierzchnię liści u Cucumis sativus L. Zarządzanie wahaniami DT/NT w okresie 24 godzin jest jedną z metod kontrolowania wydłużania łodygi (Erwin, 1991; Erwin i in., 1989, 1992; Heins i Erwin, 1990), ponieważ długość łodygi zwiększa się wraz ze wzrostem DIF (Heins i Erwin, 1990; Tageras) Temperatura powietrza i gleby ma wyraźny wpływ na rozwój i kwitnienie papryki (Capsicum annuum); wraz ze spadkiem temperatury spada tempo rozwoju (Deli i Tiessen, 1969; Rylski, 1972). Rylski (1972) wykazał, że wysokie temperatury gleby i nocy zmniejszają liczbę liści, które rozwijają się od fazy liścienia do kwitnienia. Wiele papryk jest produkowanych jako sadzonki do przesadzania na pola w celu uzyskania owoców. Kontrola wysokości w fazie sadzonki jest niezbędna, aby uniknąć zbyt wysokich roślin podczas przesadzania, a indukowanie kwiatów przed przesadzeniem może przyspieszyć wczesną produkcję.

Stres solny znacząco zmniejszył wysokość pędów, długość korzeni oraz świeżą i suchą masę odmian papryki. W obecności stresu solnego największą wysokość pędów (3,40 cm) i długość korzeni (11,81 cm) uzyskano przy użyciu 11-B-14, podczas gdy największą świeżą masę (72,30 mg) i suchą masę (6,75 mg) uzyskano z Demre. W oparciu o wyniki eksperymentu Demre, Ilıca 250, 11-B-14, Bağcı Çarliston, Mini Acı Sivri, Yalova Çarliston i Yağlık 28 mogą być przydatne jako zasoby genetyczne do opracowywania odmian papryki o ulepszonej zdolności kiełkowania w warunkach stresu solnego.