Analiza kondycji plantacji borówki po sezonie

Jesień to dobry moment, by dokładnie ocenić kondycję plantacji borówki po zakończonym sezonie. To właśnie teraz – przed zimowym spoczynkiem – możemy odczytać wiele cennych informacji z wyglądu pędów, liści i systemu korzeniowego.

Stan pędów borówki mówi bardzo dużo o przebiegu sezonu i skuteczności naszej agrotechniki. Zdrowe pędy mają intensywny, brązowo-zielony kolor i są dobrze zdrewniałe. Miękkie lub brunatne fragmenty mogą świadczyć o stresie wodnym lub infekcjach grzybowych. Zbyt krótkie przyrosty jednoroczne oznaczają niedobory pokarmowe lub problemy z wilgotnością gleby; zbyt długie i wiotkie – nadmiar azotu. Z kolei ilość i rozmieszczenie pąków kwiatowych pozwalają przewidzieć potencjał plonowania w kolejnym roku. Utrzymanie zdrowych pędów jest bardzo ważne z punktu widzenia ich dobrego zimowania i plonowania w kolejnym roku.

Choć większość liści opada, warto wcześniej zwrócić uwagę na ich kolor i kondycję.
Żółknięcie między nerwami lub czerwona barwa może wskazywać na problemy z pobieraniem mikroelementów (Fe, Mg, Mn). Z kolei ciemne plamy lub nekrozy to często efekt infekcji Phytophthora lub niedotlenienia korzeni.

Zdrowe korzenie borówki są jasne, delikatne i równomiernie rozgałęzione.
Ciemnienie, gnicie lub brak młodych włośników to sygnał alarmowy – może oznaczać np.  nadmierne uwilgotnienie gleby, zbyt ciężką strukturę podłoża lub rozwój patogenów z rodzaju Phytophthora lub Pythium.

Jesień to idealny czas, by wykopać kilka roślin kontrolnych i przyjrzeć się korzeniom – wczesne wykrycie problemu pozwala zaplanować działania naprawcze jeszcze przed wiosną. Czasami warto podejrzane roślin wysłać do specjalistycznego laboratorium, gdzie zostaną dogłębnie przebadane. Otrzymany wynik badania może pozwolić podjąć trafną decyzję dotyczącą koniecznych do wykonania zabiegów.

Przed kolejnym sezonem warto również wykonać analizę składu chemicznego gleby i na jej podstawie zaplanować korekty nawożenia w oparciu o realne potrzeby roślin.