Ile azotu jest w glebie?
Odpowiedź na to pytanie ma w tym roku ogromne znaczenie i powinniśmy ją uzyskać przed ruszeniem wegetacji. W tym celu trzeba udać się na pole i pobrać próby gleby na zawartość przyswajalnego azotu w glebie, tzw. Nmin. Dzięki temu dowiemy się, ile dostępnego składnika znajduje się w profilu glebowym, aby ewentualnie skorygować pierwszą wiosenną dawkę nawożenia azotowego. Pobierając próbkę glebową przed ruszeniem wegetacji oznaczymy ilość przyswajalnego N w glebie. Próby gleby pobiera się specjalnymi świdrami lub np. laską glebową, ale możemy też wykorzystać szpadel. Przy pobieraniu prób na Nmin problemem może być zamarznięta gleba – warto wybrać taki moment, kiedy gleba nie będzie głęboko przemarznięta.
Próby pobieramy najpierw z warstwy 0 do 30 cm i z tego samego dołka 30–60 cm. Najlepiej zrobić co najmniej 5 nakłuć z reprezentatywnych miejsc pola. Próbkę jak najszybciej trzeba schłodzić lub zamrozić.
Glebę pobiera się wg kilku reguł, a mianowicie:
– jedna próbka dotyczyć powinna pola nie większego niż 4 ha (im mniejsze, tym precyzyjniej możemy później nawozić), im większa liczba punktów na polu, tym wynik jest bardziej reprezentatywny – powinno to być 15–20 próbek pojedynczych, które starannie należy wymieszać, usunąć części organiczne, np. korzenie roślin, a także kamienie i odważyć jedną próbkę zbiorczą o masie ok. 0,5 kg,
– jeżeli jest miejsce na polu, które wyróżnia się od reszty, trzeba z tej części pola pobrać osobną,
– unikamy uwroci, miejsc po składowaniu wapna czy też nawozów naturalnych,
– nie pobieramy prób glebowych bezpośrednio po nawożeniu pola, np. wczesną wiosną po zastosowaniu nawozów potasowych.
W opisie próbki warto zapisać działki geodezyjne, najlepiej jednak podać zwyczajową nazwę pola (można podać inne cechy, np. górka, dołek, za rowem, przy drzewach, a nawet określić wigor roślin). Szkic jest ważny dla dalszych decyzji o nawożeniu. Po otrzymaniu wyniku uzyskamy informację na temat zawartości azotu na naszym polu w kg/ha (zawartość N w mg/kg przeliczona na kg/ha), co umożliwi ewentualna korektę pierwszej dawki azotu w oziminach.