Kolorowy rzepak to objawy licznych niedoborów

Pogoda zmieniła się i ochłodzenie wpłynie na stan i pokrój roślin rzepaku. Obecne temperatury i przymrozki przede wszystkim przyhamują rozpędzoną wegetację i tym samym ograniczą często zbyt już wybujały wzrost i rozwój rzepaku a także wpłyną na mniejszą aktywność szkodników. Rozpoczyna się także proces hartowania roślin. Dzięki coraz niższym temperaturom rośliny będą miały czas na przygotowanie się do przejścia w spoczynek zimowy. Niestety na polach widoczne są już także wyraźne oznaki niedoborów składników pokarmowych. Żółkną przede wszystkim starsze liście, co oznacza między innymi że rośliny głodują z powodu deficytu azotu. Wybujałe rośliny rzepaku mogą pobrać w czasie jesiennej wegetacji nawet ponad 100kg N/ha. Dlatego szczególnie na stanowiskach ubogich w ten składnik albo w warunkach utrudnionego pobierania azotu (np. przy niskim pH czy braku zbilansowanego nawożenia a także w sytuacji przyorania słomy zbożowej i zaburzonego udziału C:N) rośliny mogą cierpieć na jego niedobór. Fioletowe i purpurowe odcienie liści to często objawy niedobory fosforu. Mogą one być związane nie tylko z deficytem tego składnika w glebie, ale także z niemożnością jego pobrania przez rośliny (niskie pH, niska temperatura). Purpurowe liście oraz chlorozy powstałe na ich krawędziach to także objawy niedoboru potasu. Natomiast charakterystyczna kawerna na przekroju korzenia to z kolei typowy objaw niedoboru boru. Warto to wszystko obecnie skontrolować i w sytuacji licznych objawów niedoborów i stwierdzenia niedociągnięć nawozowych np. w obliczu odczynu kwaśnego, niskiej zasobności należy zaplanować nawożenie korekcyjne. Należy jednak pamiętać o tzw. programie azotowym i ustanowionych przepisach. Póki co do 1 marca nie można stosować nawozów zawierających azot w swym składzie. Pozostałe składniki nie są obarczone terminem stosowania.