Kukurydza ma się dobrze

Lipcowe opady, nawet te o dużym natężeniu zazwyczaj pozytywnie wpłynęły na stan kukurydzy. Jest ona bardzo wysoka (nawet 3 m i więcej) a liście duże i ciemnozielone. Przypomnijmy sobie początek wegetacji dla tej uprawy nie był łatwy. Opóźnione przede wszystkim siewy martwiły niejednego plantatora kukurydzy. Rośliny także wolno się rozwijały z powodu dość chłodnego maja. Ukojenie roślinom dał czerwiec, kiedy to wreszcie temperatury się ustabilizowały. Przełomowy okazał się jednak lipiec, który przyniósł w wielu regionach dużą ilość regularnych opadów. Przypadły one na newralgiczny moment w rozwoju tej uprawy. Dobra dostępność wody na około 2 tygodnie przed wiechowaniem oraz w okresie kwitnienia tej rośliny to zapowiedź dobrego wykształcenia kolby. Jeśli plantacja była dobrze odżywiona podstawowymi makroelementami takimi jak: azot (N), potas (K) oraz fosfor (P), wspomagana także tymi drugoplanowymi czyli głównie magnezem (Mg) oraz siarką (S) i dodatkowo nie zapomniano o najważniejszych dla tej uprawy mikroelementach: cynk (Zn) oraz bor (B) to można spać spokojnie- kolba będzie dobrze zaziarniona. Groźna może stać się jedynie jeszcze susza w okresie nalewania ziarna.

Niestety nie we wszystkich regionach jest dobrze. Tam gdzie opadów jest mało, a gleby lekkie i przepuszczalne na roślinach widać wyraźne objawy deficytu wody. Liście wówczas zwijają się i przybierają odcień szarawy. Tam może dochodzić do problemów w zawiązywanie się ziarniaków, co później będzie widoczne jako niepełne zaziarnienie kolb.

Warto zwrócić uwagę, że na plantacjach kukurydzy grasuje już omacnica prosowianka. Pod koniec sierpnia zazwyczaj widoczne są pierwsze objawy jej żerowania. Rozmiar szkód natomiast widoczny jest dopiero w czasie dojrzewania roślin, kiedy to rośliny uszkodzone nadmiernie wylegają i łamią się.

A jak prezentują się Wasze plantacje? Przesyłajcie zdjęcie swoich upraw.