Kukurydza rozpoczyna wiechowanie

W zależności od regionu oraz terminu siewu kukurydza jest w różnej fazie rozwojowej. Na najwcześniej założonych plantacjach pojawią się już pierwsze wiechy. Oznacza to, że rośliny kończą wegetatywny i wchodzą w generatywny okres rozwoju. Od przebiegu warunków w tym okresie zależy często plon i stopień zaziarnienia kolb. Do prawidłowego przebiegu tego procesu kukurydza potrzebuje przede wszystkim wody, której szczególnie pod koniec czerwca brakowało praktycznie w całym kraju. W efekcie rośliny robiły się szarozielone, a ich liście zwijały się w tutki. To była naturalna reakcja roślin nie tylko na deficyt opadów, ale także na bardzo wysokie temperatury panujące w tym okresie. Na szczęście przez pierwszą dekadę lipca praktycznie w całym kraju spadł mniejszy bądź większy deszcz, a temperatura ustabilizowała się na umiarkowanym poziomie. To pozwoliło roślinom się zregenerować i poprawić ich stan oraz kondycję. Niestety w części kraju w okresie burzowym przeszły nawałnice z gradem i silnym wiatrem. Lokalnie notowano szkody w zakresie poszatkowania od gradzin liści roślin a także złamań pędów (doszło do zjawiska nazywanego snapping).  Opady poprzedzające wiechowanie to dobry prognostyk. Dobre uwilgotnienie gleby w tym okresie zabezpiecza rośliny przed silną suszą, która na typ etapie jest szczególnie niebezpieczna dla rozwijającej się kolby. Silny stres w tym okresie zaburza proces zapylenia i zapłodnienia, co objawia się później w postaci słabo zaziarnionych kolb. Susza i upały w czasie wiechowania to także większe ryzyko pojawienia się głowni guzowatej. Należy także w tym okresie zwrócić uwagę na presje szkodników. Na kukurydzę intensywnie nalatują motyle omacnicy prosowianki. Gospodarstwa, które dysponują odpowiednim sprzętem mogą się wkrótce decydować na zwalczanie chemiczne tego szkodnika. Do dyspozycji rolników są cztery substancje czynne tj. indoksakarb, lambda-cyhalotryna, chlorantraniliprol i tebufenozyd.