W rzepaku pojawiły się pchełki

W tym roku nie tylko żniwa były rozciągnięte w czasie, ale także siewy rzepaku, które w niektórych regionach kraju odbywały się jeszcze nawet w drugiej dekadzie września. Ciepła i słoneczna pogoda we wrześniu przy dobrej wilgotności gleby wpłynęła korzystnie na wschody rzepaku, ale także aktywowała szkodniki rzepaku. W żółtych naczyniach widać nie tylko śmietkę kapuścianą, ale także chrząszcze pchełki rzepakowej, dla której próg ekonomicznej szkodliwości i sygnał do wykonania zabiegu to 3 chrząszcze na 1mb. rzędu roślin. Przy silnej presji chrząszcze mogą znacznie ograniczyć powierzchnię asymilacyjną liścieni i liści, a w skrajnych przypadkach młode rośliny mogą zamierać. Uszkodzone rośliny są także bardziej podatne na wymarzanie, a miejsca uszkodzeń są bramą wejścia dla sprawców chorób

Wschodzący rzepak mogą zaatakować także przenoszące choroby wirusowe, m.in. wirus żółtaczki rzepy (TuYV) mszyce, gnatarz rzepakowiec, tantniś krzyżowiaczek, chowacz galasówek, mączlik warzywny, ale także ślimaki (zwłaszcza w przypadku wilgotnej pogody).

We wrześniu oraz w październiku szczególnie niebezpieczne dla rzepaku jest 3. pokolenie śmietki kapuścianej. Do jej monitoringu można wykorzystać pułapki sygnalizacyjne feromonowe (zapachowo-pokarmowe), ale także pomocne będą żółte naczynia. Muchówka wylatuje z gleby w momencie, gdy jej temperatura osiągnie powyżej 10 st. C. Sygnałem do wykonania zabiegu jest przekroczenie progu szkodliwości, tj. 1 muchówka zaobserwowana w żółtym naczyniu w ciągu 3 dni.

Do nalistnego zwalczania śmietki zarejestrowane są środki z grupy pyretroidów (m.in. deltametryna), ale także zarejestrowana jest mieszanina lambda-cyhalotryny (pyretroid) i acetamiprydu (neonikotynoid). Przy stosowaniu pyretroidów trzeba pamiętać o tym, że najskuteczniej działają przy temperaturze poniżej 20 st. C.