W rzepaku pora na mikroelementy i regulację

Dotyczy to jednak tylko tych dobrze rozwiniętych (4–5 liści właściwych) i wyrównanych plantacji rzepaku, których w tym roku nie brakuje. Z drugiej strony są też pola, gdzie rzepak jest dopiero w fazie wschodów. Pamiętajmy, że aby rzepak wykształcił jesienią silne i zdrowe rośliny o głębokim systemie korzeniowym potrzebuje nie tylko NPK, ale także Mg, S i mikroskładników, jak: bor, mangan, molibden, miedź, które odgrywają bardzo ważną rolę w kształtowaniu odporności rzepaku na mróz i polepszeniu zimotrwałości. Dotyczy to zwłaszcza boru, który ułatwia gromadzenie cukrów rozpuszczalnych – to jeden z ważniejszych procesów podczas hartowania na mróz – oraz siarki. Bor jest mało mobilny w roślinie, a objawy jego niedoboru są najpierw widoczne na młodszych organach. Koniecznie należy go podawać rzepakowi kilka razy w sezonie – pierwszy raz właśnie teraz jesienią. Rekomendujemy zastosowanie : ADOB Bor (1,5 l/ha), ADOB Mn IDHA (1 kg/ha), ADOB 2.0 Mo (0,1 l/ha) oraz Basfoliar 2.0 12-4-6+S (5 l/ha). Zabieg ten wykonuje się zazwyczaj razem z regulacją pokroju roślin i walką z chorobami – przede wszystkim suchą zgnilizną kapustnych. Zdecydowana większość substancji czynnych  zarejestrowanych do tego zabiegu należy do triazoli, jak np. tebukonazol czy protiokonazol, difenokonazol, metkonazol, które występują solo bądź w mieszaninach, np. metkonazol z chlorkiem mepikwatu. Triazole solo są w pełni skuteczne, gdy temperatura jest wyższa niż 10 – 12 st. C.