Wprawdzie soja jest rośliną ciepłolubną, ale nawet dla niej ostatnie wysokie temperatury w połączeniu z niedoborami opadów są odczuwalne. W większości regionów kraju udało się jeszcze przed tym okresem wykonać zabiegi odchwaszczania, choć niekiedy widać na roślinach fitotoksyczność, zwłaszcza gdy zabieg nie był wykonany w optymalnych warunkach.

Soja to roślina ciepłolubna, ale niedobór wody, a w zasadzie susza wiosenna także jej zaszkodziła, głównie w kontekście pogorszenia skuteczności odchwaszczających zabiegów doglebowych, na których wielu producentów soi się opiera. Jednak w tym roku z uwagi na niedobór wody w glebie, obserwowaliśmy ich mniejszą skuteczność, aczkolwiek nie na wszystkich polach. Na niektórych plantacjach presja chwastów była także mniejsza niż na innych.

Soja w wielu regionach zaczyna kwitnąć. Jednak lokalnie na plantacjach soi, widać żarłoczne gąsienice szkodnika o wdzięcznej nazwie – rusałka osetnik. Motyl jest dość sporych rozmiarów o pomarańczowych skrzydłach z czarnymi i białymi plamkami, gdyby nie był szkodnikiem mógłby zachwycać wyglądem.

W porównaniu do lat ubiegłych we wszystkich regionach kraju notowane jest dość spore opóźnienie w wegetacji upraw. Rzepak ozimy jeszcze nie wszedł w okres kwitnienia, w północnych regionach jest nadal w fazie zielonego pąka. Zboża są w początkowych fazach strzelania w źdźbło. Buraki cukrowe po miesiącu od siewu są w fazie liścieni z widocznymi zalążkami liści właściwych.

W niektórych regionach soja już została wysiana i zaczyna wschodzić. Jednak chłodna pogoda i zimna gleba w wielu miejscach kraju zahamowała siewy. Nie należy się jednak jeszcze nadmiernie denerwować, bo cały czas mamy optymalny termin siewu. W zależności od regionu kraju i warunków zaczyna się on od ok. 20 kwietnia i trwa do ok. 5–10 maja.

Przepis tzw. programu azotanowego zakładają, że wszystkie nawozy zawierające azot mogą być aplikowane na pola od 1 marca. Jednorazowo w 2020 r. wydano zgodę na wcześniejszy termin nawożenia i rolnicy mogli wyjechać z azotem już 15 lutego.