Pierwsza dekada marca upływa pod znakiem nocnych przymrozków sięgających do –7 st. C i dziennymi temperaturami w zakresie 4–10 st. C. Z jednej strony umożliwiło to wjechanie w pole i zastosowanie nawozów. Z drugiej natomaist nie aktywowały się jeszcze najwcześniejsze szkodniki, jak np. chowacz brukwiaczek w rzepaku. Na zbożach można jednak obserwować stare infekcje mączniakiem prawdziwym zbóż i traw, które będą później podstawą do infekcji wtórnych. W cieplejszych regionach kraju można także zaobserwować pojawienie się na niektórych plantacjach pojedynczych poduch rdzy żółtej, widoczne są także jesienne infekcje łamliwością źdźbła zbóż. Na starszych liściach jęczmienia z kolei widoczne są efekty jesiennego porażenia plamistością siatkową, niekiedy rynchosporiozą, a przede wszystkim mączniakiem prawdziwym.

Przede wszystkim to, że Unia Europejska przekształcać się będzie w obszar neutralny klimatycznie, a jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu będą coraz bardziej restrykcyjne regulacje nawożenia roślin. Już dzisiaj, nawożąc azotem musimy działać zgodnie z Dyrektywą Azotanową, która nakazuje stosowanie azotu zgodnie z opracowanymi założeniami oraz w określonych terminach.

Odpowiedź nie jest taka prosta. Przyjrzyjmy się temu zagadnieniu bliżej, dokonując podziału wskazanych nawozów, a co za tym idzie – ich wpływowi na pH cieczy roboczej.

Cieplejsze i bardziej mokre od średniej z wielolecia styczeń i luty uruchomiły w niektórych regionach kraju wegetację, na rzepakach pojawiły się przyrosty korzeni włośnikowych, a zboża zaczęły się zielenić i wypuszczać korzenie przybyszowe. Aczkolwiek nie we wszystkich regionach rośliny rozpoczęły wegetację.

Zgodnie z przepisami nawozy naturalne można zastosować od 1. marca. Jeśli warunki pozwolą na wjazd na użytki zielone, należy jak najbardziej je podać, gdyż roślinność łąkowa bardzo dobrze wykorzystuje zawarte w nich składniki. Na wiosnę w grę wchodzi raczej zastosowanie gnojowicy czy gnojówki.

Planując strategię nawożenia warzyw przed tegorocznym sezonem bierze się pod uwagę różne czynniki – m.in. wymagania roślin, zasobność gleby w składniki pokarmowe, dostępność i ceny nawozów. W produkcji warzyw bardzo ważnym makroskładnikiem jest potas. Jest on dostarczany w uprawach polowych głównie poprzez stosowanie soli potasowej i siarczanu potasu.