Druga dekada lutego zaskoczyła silnymi mrozami, lokalnie nawet sięgającymi –18°C do nawet –20°C, i to nie tylko w nocy, ale znaczne spadki temperatur notowano także w ciągu dnia. Na szczęście minusowe temperatury przychodziły stopniowo, więc można zakładać, że rośliny miały czas częściowo się przygotować i zahartować na ich nadejście.

W minionym tygodniu, mimo spadku temperatury, w niektórych regionach kraju minimum termiczne umożliwiające wysianie nawozów azotowych zostało osiągnięte (przez 5 dni następujące po sobie średnia dobowa temperatura powietrza przekroczyła 3°C). Dotyczyło to głównie rejonów zachodnich kraju oraz województw: podkarpackiego i lubelskiego.

Mokra jesień, ale także zima, na pewno przełożą się na zawartość azotu mineralnego w glebie.  Oczywiście, na to wpływa nie tylko pogoda i opady, ale także m.in. wysokości nawożenia, przedplonu, stan rozwoju roślin oraz ich obsady i to ile pobrały jesienią już azotu, rodzaju gleby (zawartość próchnicy oraz skład granulometryczny). Punktem wyjścia do określenia wysokości dawki azotu na wiosnę pod oziminy, czyli rzepak i zboża, powinna być analiza Nmin w glebie.

Co to oznacza dla ozimin? Pojawienie się okrywy śnieżnej na polach pod koniec pierwszej dekady stycznia to dobra wiadomość, szczególnie jeśli miałyby nadejść znaczne spadki temperatur. Niekiedy nawet kilka cm białego puchu jest w stanie ochronić roślin, a w niektórych regionach kraju, jak np. w woj. pomorskim, zachodniopomorskim, czy w rejonach południowych (woj. dolnośląski, opolskie, śląskie) na polach leży nawet kilkadziesiąt centymetrów śniegu.

Ostatnia dekada grudnia nie przyniosła spodziewanego ochłodzenia. Towarzyszą nam dodatnie temperatury oraz opady deszczu. A jak sytuacja na polach? Zasadniczo oziminy są w dobrej kondycji.

W drugiej dekadzie grudnia pogoda przypomina bardziej przedwiośnie. W ciągu dnia średnie temperatury dobowe są zdecydowanie dodatnie, oscylując w zależności od regionu kraju na poziomie 5-10 st. C.