Widać to szczególnie na lżejszych stanowiskach. Średnie temperatury dobowe sięgające ponad 30 st. C i brak opadów, to aura towarzysząca rolnikom od dłuższego czasu. Susza rolnicza wg danych IUNG-PIB pogłębiła się jeszcze bardziej, w całym kraju. 14 sierpnia pojawił się kolejny, dziewiąty już raport informujący o suszy rolniczej.

Zbiory zbóż w większości regionów kraju, szczególnie w rejonach centralnych i południowych, są zakończone. Trwają jeszcze w rejonach północnych. Wiele ściernisk zostało już zerwanych, z myślą o przygotowaniu stanowiska pod rzepak. Przede wszystkim należy zadbać o dobre odżywienie roślin. W zależności od stanowiska, obsady i stopnia rozwoju, rośliny rzepaku przed zimą mogą jesienią pobrać ok. 60 do nawet ponad 100 kg/ha N, 60-90 kg/ha K2O, 20-40 kg/ha P2O5 oraz po ok. 10–15 kg/ha siarki i magnezu.

W tym sezonie chwościk wystąpił zdecydowanie wcześniej niż zazwyczaj, podobnie jak zresztą i wcześniej ruszyła wegetacja. Wielu producentów buraka cukrowego wykonało już 2-3 zabiegi, a niekiedy nawet 4 zabiegi fungicydowe przeciwko tej chorobie. Pierwsze zabiegi wykonywano często jeszcze w czerwcu, co jeszcze kilka lat temu nie było koniecznością.

Żniwa nabierają rozpędu, większość jęczmieni jest już zebranych, coraz więcej kombajnów wjeżdża w rzepak. Czas po żniwach to idealny moment na pobranie prób glebowych i wykonanie analizy na zawartość podstawowych składników pokarmowych (fosfor, potas, magnez) i oznaczenie pH. Koszt takiej analizy w Stacji Chemiczno-Rolniczej to ok. 13 zł za próbkę.

Tegoroczne żniwa z każdym dniem przyspieszają. Zbierany jest nadal przede wszystkim rzepak, którego nasiona w czasie upałów osiągają już niską wilgotność. W niektórych regionach większość plantacji jest już skoszonych, stąd można już mówić o pierwszych wynikach produkcyjnych. A te nie  napawają optymizmem. Sygnały z Dolnego Śląska, Opolszczyzny mówią o słabych plonach rzędu 2-3t/ha. Im bardziej na północ tym częściej plony zamykają się w wyższym przedziale 3 maksymalnie 4t/ha.

Ten rok nazywany jest przez producentów ziemniaka „zarazowym” i nie bez powodu. Przyspieszenie wegetacji, ale także ciepła i wilgotna pogoda spowodowały, że sprawca zarazy ziemniaka miał idealne warunki do rozwoju i jego presja była bardzo wysoka. Na dodatek choroba zaatakowała zdecydowanie wcześniej, bo pierwsze zabiegi, np. w Wielkopolsce, przeprowadzano już w trzeciej dekadzie maja.