Rzepak już dawno zebrany, a kolejny już zasiany w większości kraju. Ciągle jeszcze widać wiele pól po rzepaku, które czekają na przygotowanie pod zboża ozime, ale mają już mocno wyrośnięte samosiewy rzepaku. Te nie tylko zabierają wodę i składniki pokarmowe z gleby, ale także są inkubatorem i pomostem dla chorób oraz szkodników.

W wielu regionach kraju trwają siewy rzepaku. Śpieszyć się muszą zwłaszcza rolnicy z północnych regionów kraju, gdzie żniwa dopiero co udało się ukończyć, a terminy optymalne dla siewu rzepaku szybko uciekają. W niektórych regionach martwi fakt, że gleba jest już przesuszona, co rodzi obawę o dobre wschody roślin. W takich warunkach bardzo dobre efekty uzyskuje się jeśli do nawożenia przedsiewnego stosuje się nawozy płynne, które dzięki takiej formie są mniej uzależnione o stopnia wilgotności gleby.

Po wiosennych chłodach i suszy, kukurydza nadrobiła straty. Przyczyniły się do tego opady, ale także ocieplenie. Aczkolwiek i tak na wielu plantacjach widać ok. 2-tygodniowe opóźnienie wegetacji w stosunku do średniej z lat, zwłaszcza na wczesnych odmianach.

Za moment pełną parą ruszą siewy rzepaku. Z danych IOR-PIB wynika, że kiła kapusty praktycznie występuje w całym kraju, w mniejszym, bądź większym nasileniu. Pojawia się pytanie, czy można uprawiać rzepak na polu, na którym ona wystąpiła?

I to bardzo na plus, zwłaszcza jeśli porównamy plony rzepaku z poprzednim rokiem. W tym sezonie wydawało się, że susza wiosenna oraz kwietniowo-majowe przymrozki, a w zasadzie mrozy znacznie obniżą plony rzepaku.

Umiarkowanie ciepły i deszczowy czerwiec sprawił, że kukurydza tak naprawdę niedawno zaczęła wiechować. Aczkolwiek nie we wszystkich regionach zaczęła się już faza kwitnienia. Różnice w rozwoju roślin widać zwłaszcza w zależności od terminu siewu, tam gdzie kukurydzę zasiano później jeszcze nie zaobserwujemy wiech, także rośliny są niższe.