Ciepła pogoda w ostatniej dekadzie września i na przełomie września i października uaktywniła szkodniki m.in. mszyce. Na rzepaku najczęściej pojawia się jeden z dwóch gatunków mszycy – kapuściana lub brzoskwiniowa. Ta druga jest wektorem wirusowej żółtaczki rzepy (TuUV). Najskuteczniejszą metodą zapobiegania chorobie wirusowej jest wybór odmiany odpornej.

Optymalny termin siewu jęczmienia najwcześniej przypada na północnym-wschodzie, a także w woj. lubelskim, tj. 5(10)–15 września, w większości kraju – w pasie środkowym, aż po woj. zachodniopomorskie jest to 10–20 września, a najpóźniej w woj. dolnośląskim, opolskim i śląskim, tj. 15–25 września.

W tym roku nie tylko żniwa były rozciągnięte w czasie, ale także siewy rzepaku, które w niektórych regionach kraju odbywały się jeszcze nawet w drugiej dekadzie września. Ciepła i słoneczna pogoda we wrześniu przy dobrej wilgotności gleby wpłynęła korzystnie na wschody rzepaku, ale także aktywowała szkodniki rzepaku.

Dzięki słonecznej i w końcu bezdeszczowej pogodzie w pierwszej dekadzie września, zbiory kukurydzy na kiszonkę zaczynają nabierać rozpędu. W rejonie północno-wschodnim kraju, czyli w zagłębiu mleczarskim, odmiany wczesne zaczynają uzyskiwać odpowiednią suchą masę do zbioru, tj. ok. 34–35%.

Deszcze w całym kraju nie tylko opóźniły żniwa, ale także zapowiada się, że nowy sezon rzepaku otworzymy w zaskakująco mokrych warunkach, od których się odzwyczailiśmy. Zazwyczaj siewy rzepaku opóźniały się z powodu suszy. W tym roku jednak deszczowa pogoda krzyżuje plany i terminowe siewy rzepaku.

Jedną z najgroźniejszych chorób pietruszki, występującą corocznie i powszechnie, jest mączniak prawdziwy baldaszkowatych. Niestety w ostatnim czasie jest dość ciepło a przy tym panuje umiarkowana wilgotność, co sprzyja rozwojowi jej sprawcy — Erysiphe heraclei. Warto mieć na uwadze fakt, że część nadziemna roślin szczególnie narażona jest na porażenie chorobą pod koniec okresu wegetacji.