Na niektórych wcześnie wysianych i silnie rozwiniętych rzepakach mogą pojawić się objawy niedoboru boru. Gdzie ich szukać? Przede wszystkim na korzeniu. Jeśli po jego rozcięciu zauważymy brązowawe przebarwienia tkanki, możemy przypuszczać, że to właśnie pierwsze objawy niedoboru tego składnika. Dlaczego bor jest taki ważny?

Dla wschodzącego jęczmienia, ale także dla młodych zasiewów zbóż ozimych, mszyce są wyjątkowo niebezpieczne, ponieważ są wektorami chorób wirusowych – przede wszystkim żółtej karłowatości jęczmienia (BYDV). Spośród mszyc pojawiających się jesienią najliczniej występuje mszyca czeremchowo-zbożowa.

Pierwszy tydzień października mimo lekkiego spadku temperatur i przelotnych deszczy nadal był stosunkowo ciepły w porównaniu do średniej z wielolecia. Średnie temperatury dobowe w rejonie zachodnim kraju sięgały 15–18 st. C. Wyraźne ochłodzenie nastąpiło w tym tygodniu z temperaturami nad ranem na poziomie 0 st. C.

Ciepła pogoda w ostatniej dekadzie września i na przełomie września i października uaktywniła szkodniki m.in. mszyce. Na rzepaku najczęściej pojawia się jeden z dwóch gatunków mszycy – kapuściana lub brzoskwiniowa. Ta druga jest wektorem wirusowej żółtaczki rzepy (TuUV). Najskuteczniejszą metodą zapobiegania chorobie wirusowej jest wybór odmiany odpornej.

Optymalny termin siewu jęczmienia najwcześniej przypada na północnym-wschodzie, a także w woj. lubelskim, tj. 5(10)–15 września, w większości kraju – w pasie środkowym, aż po woj. zachodniopomorskie jest to 10–20 września, a najpóźniej w woj. dolnośląskim, opolskim i śląskim, tj. 15–25 września.

W tym roku nie tylko żniwa były rozciągnięte w czasie, ale także siewy rzepaku, które w niektórych regionach kraju odbywały się jeszcze nawet w drugiej dekadzie września. Ciepła i słoneczna pogoda we wrześniu przy dobrej wilgotności gleby wpłynęła korzystnie na wschody rzepaku, ale także aktywowała szkodniki rzepaku.