Optymalny termin siewu jęczmienia najwcześniej przypada na północnym-wschodzie, a także w woj. lubelskim, tj. 5(10)–15 września, w większości kraju – w pasie środkowym, aż po woj. zachodniopomorskie jest to 10–20 września, a najpóźniej w woj. dolnośląskim, opolskim i śląskim, tj. 15–25 września.

W tym roku nie tylko żniwa były rozciągnięte w czasie, ale także siewy rzepaku, które w niektórych regionach kraju odbywały się jeszcze nawet w drugiej dekadzie września. Ciepła i słoneczna pogoda we wrześniu przy dobrej wilgotności gleby wpłynęła korzystnie na wschody rzepaku, ale także aktywowała szkodniki rzepaku.

Dzięki słonecznej i w końcu bezdeszczowej pogodzie w pierwszej dekadzie września, zbiory kukurydzy na kiszonkę zaczynają nabierać rozpędu. W rejonie północno-wschodnim kraju, czyli w zagłębiu mleczarskim, odmiany wczesne zaczynają uzyskiwać odpowiednią suchą masę do zbioru, tj. ok. 34–35%.

Deszcze w całym kraju nie tylko opóźniły żniwa, ale także zapowiada się, że nowy sezon rzepaku otworzymy w zaskakująco mokrych warunkach, od których się odzwyczailiśmy. Zazwyczaj siewy rzepaku opóźniały się z powodu suszy. W tym roku jednak deszczowa pogoda krzyżuje plany i terminowe siewy rzepaku.

Rozpoczynają się siewy rzepaku. W tym sezonie warunki wilgotnościowe w trzeciej dekadzie sierpnia są w większości regionów kraju optymalne, choć w nie wszędzie zostały zebrane przedplony, tak aby zwolnić pole pod rzepak. Generalnie, w przypadku ewentualnego opóźnienia siewu rzepaku, tak aby dobrze przygotować stanowisko, dopuszczalne jest przesunięcie o ok. 5–7 dni od optymalnego terminu agrotechnicznego dla danego rejonu kraju

Żniwa w tym roku są wyjątkowo mokre, a na dodatek w ostatnich dniach spadło w niektórych regionach nawet 100 l wody na 1 m2! Z jednej strony korzystają z tego buraki cukrowe czy kukurydza oraz ziemniaki, z drugiej jednak jest obawa o niezebrane zboża i rzepaki.