Dotychczasowa wiosenna pogoda nie rozpieszcza. Na placach jednej ręki można policzyć dni z temperaturą powyżej 15°C. Chłodne noce ograniczają bujny rozwój zarówno upraw ozimych jak i zasianych już upraw jarych. Tymczasem fotoperiodu (czyli reakcji organizmu na zmiany długości dnia) się nie oszuka. To sygnał dla roślin do przechodzenia w kolejne fazy rozwojowe.

Wprawdzie ostatnie ochłodzenie zatrzymało chwilowo rozwój chorób na zbożach, ale jak tylko się ociepli konieczny będzie na pewno zabieg fungicydowy T1 chroniący przede wszystkim podstawę źdźbła, ale w tym roku warto również zwrócić uwagę, aby ograniczyć dalszy rozwój chorób, które wystąpiły już jesienią, m.in. septoriozy paskowanej liści pszenicy, mączniaka prawdziwego zbóż i traw, rdzy brunatnej czy też plamistością siatkowej i rynchosporiozy na jęczmieniu.

Polskie gleby są coraz bardziej ubogie w przyswajalną miedź. Wynika to z wielu przyczyn. Jedną z nich jest fakt, że coraz rzadziej na pola wywozimy obornik, naturalne źródło miedzi. Drugim powodem jest wzrost plonów, a więc sukcesywne wynoszenie z pola większej ilości składników pokarmowych. Na niedobór szczególnie wrażliwe są zboża.

Nareszcie zaczęło się ocieplać, tym samym zaczęła się także ogrzewać gleba. Ruszyły także siewy zbóż jarych (wyjątkiem jest owies, który wymaga wczesnego siewu, ze względu na bardzo duże wymagania wodne), spośród których najbardziej ciepłolubny jest jęczmień. Potrzebuje on ogrzanej gleby i temperatur powietrza w zakresie 7–10 st. C. W zależności od regionu kraju, optymalne terminy siewu jęczmienia jarego przypadają pomiędzy 15 marca – 15 kwietnia.

W większości kraju pogoda w ostatnich dniach jest stosunkowo chłodna, deszczowa, a niekiedy nawet śnieżna. Występują także nocne przymrozki. Rośliny nie rozpoczęły na dobre wegetacji, ale widać już na jęczmieniu przyrosty korzeni przybyszowych. Wiele wskazuje na to, że wiosna przyjdzie dość późno. Takie warunki nie powstrzymały też chorób, a dodatkowo ich presja z jesieni jest spora.

Można już ocenić stan ozimin. Ruszyła wegetacja. Wiele wskazuje na to, że rośliny przezimowały dobrze. Choć zima momentami bywała groźna, ale na szczęście pokrywa śnieżna ochroniła rośliny przed skutkami silnych mrozów i wiatrów. Nie oznacza to, że na roślinach nie ma żadnych oznak działania mrozów. W wielu przypadkach utraciły one część ulistnienia. W zależności od regionu i plantacji, rzepak utracił około 40-50 % liści rozetowych.