Przymrozek i opady śniegu pod koniec minionego tygodnia z pewnością wyhamowały rozwój roślin ozimych, które pobudzone wyjątkowo ciepłymi wilgotnym przełomem oraz początkiem roku, szykowały się do wznowienia wegetacji. Na bardzo dobrze rozwiniętych rzepakach zaczęły być widoczne pierwsze objawy niedoboru składników pokarmowych, przede wszystkim azotu.

Bardzo ciepły i wilgotny przełom i początek roku pobudził rośliny do wegetacji. Silne plantacje rzepaku, na których rośliny wykształciły 10–12(14) liści przed zimą, szyjkę korzeniową o grubości przynajmniej 15 mm, zaczęły wykazywać pierwsze objawy niedoboru azotu. Na korzeniach pojawiły się przyrosty korzeni włośnikowych, co w połączeniu wysoką temperaturą powietrza (nawet powyżej 10 st. C) i gleby (powyżej 5 st. C), stymuluje rośliny do wznowienia wegetacji i pobierania składników pokarmowych.

Temperatury w ciągu dnia sięgające prawie 20 st. C, dodatnie temperatury nocą i wysoka wilgotność, w grudniu i na początku stycznia spowodowały, że rośliny ozime w wielu przypadkach uległy rozhartowaniu. To bardzo niebezpieczna sytuacja, zwłaszcza jeśli w najbliższym czasie pojawią się przymrozki.

Późne zbiory kukurydzy, niestety pociągnęły za sobą konsekwencje w postaci trudności z wykonaniem ostatnich zabiegów agrotechnicznych na polach kukurydzy. Po zbiorze ziarna, wiele ściernisk zostało na zimę nienaruszonych. W takich ścierniskach a dokładnie w dolnych częściach pędów zimują gąsienice najgroźniejszego szkodnika kukurydzy czyli omacnicy prosowianki.

Ocieplenie w ostatnich dniach, po znacznych spadkach temperatur, nie sprzyja trwałemu hartowaniu roślin. Ciepła pogoda (średnia dobowa temperatura zdecydowanie powyżej 10 stopni) i wysoka wilgotność powietrza jesienią, a przy tym długi czas zwilżenia liści, stworzyły idealne warunki do rozwoju grzybów chorobotwórczych.

W tym sezonie buraki cukrowe z wczesnych dostaw w wielu regionach nie zachwycały plonem i zawartością cukru (poniżej 16%), jednak wraz z późniejszymi dostawami wartości te zdecydowanie się poprawiły, osiągając średnie plony na poziomie 60–70 t/ha przy polaryzacji ok. 17% (w zależności od regionu wartości te mogły być nawet wyższe).