Burak cukrowy w zależności od regionu, terminu siewu czy ilości i rozkładu opadów jest w zróżnicowanej fazie rozwojowej. Największy udział plantacji jest w fazach od 4 do 8. Liścia. Oznacza to, że czas najwyższy na dokarmienie roślin borem – mikroelementem bardzo ważnym dla prawidłowego rozwoju tego gatunku. Dla wyprodukowania 10 ton korzeni wraz z odpowiednim plonem liści burak cukrowy potrzebuje 70 g boru. Niedobór tego składnika w buraku powoduje zgorzel liści sercowych, a w późniejszych okresach doprowadza do powstania rozległych dziur borowych w korzeniach, które są wrotami dla chorób grzybowych i bakteryjnych.

Niedobór wody i jej pogłębiający się deficyt, tak naprawdę trwający od marca, odciska swoje piętno nie tylko na polach uprawnych, ale także na użytkach zielonych. Susza i wysokie temperatury, sprawiały, że roślinność łąkowa broniąc się przed stresem, szybciej zaczęła przechodzić z fazy wegetatywnej w generatywną. Po trawach widać to w postaci szybszego kłoszenia i wyrzucania kwiatostanów.

Ledwo marcowa susza pokrzyżowała plany, a przed nami widmo kolejnej suszy. W mniejszy lub większym stopniu brak opadów, któremu od początku maja towarzyszy bardzo ciepła pogoda, dotyka praktycznie cały kraj. Najbardziej ucierpiały zwłaszcza regiony na zachodzie i w centrum kraju, a szczególnie woj. wielkopolskie, kujawsko-pomorskie, zachodniopomorskie, lubuskie, mazowieckie. W niektórych regionach w kwietniu spadło zaledwie kilka mm deszczu!

Rzepak jest w pełni kwitnienia i głównie za sprawą ciepłej pogody są w nim obecne liczne szkodniki. Widoczny jest przede wszystkim chowacz podobnik, mały szaro-czarny chrząszcz, który poprzez wygryziony niewielki otwór w młodej łuszczynie składa jaja. Larwa podobnika (zazwyczaj jedna w łuszczynie) zjada młode zawiązki nasion. To nie jedyna szkodliwość tego owada. Otworki w łuszczynach wykorzystuje do składania jaj groźniejszy szkodnik, jakim jest pryszczarek kapustnik. W jednej łuszczynie może być kilkadziesiąt larw, które doszczętnie wyjadają młode nasiona. Uszkodzone łuszczyny są zdeformowane, żółkną, otwierają się, a ich larw stają się czasem pokarmem dla ptaków, które mogą żerować na łuszczynach.

Ocieplenie z ostatnich dni aktywowało szkodniki. Na zbożach można zaobserwować ploniarkę zbożówkę, skrzypionkę zbożową, mszyce zbożowe pryszczarka zbożowego, a także miniarki. Ocieplenie pogody sprawiło, że chrząszcze skrzypionki zaczęły nalatywać na plantacje, niebawem zaczną składać jaja, z których wylęgną się larwy. To właśnie one są bardzo żarłoczne i w szybkim tempie potrafią pozbawić liście miękiszu. Na liściu objawia się to w postaci równoległych pasów samej skórki. Próg szkodliwości wynosi: w zbożach ozimych w fazie liścia flagowego 1–1,5 larwy na źdźble, w zbożach jarych wynosi 0,5–1 larwy na źdźbło. Zabieg najlepiej wykonać, gdy najstarsze larwy mają ok. 5 mm długości.

Pola z rzepakami robią się coraz bardziej intensywnie żółte co oznacza, że kolejne plantację wchodzą w fazę kwitnienia. Rzepak nadal przyrasta na długość, rozwija oraz wydłuża pędy boczne. Kwitnienie rzepaku trwa zazwyczaj od 2 do 4 tygodni. Okres kwitnienia należy traktować jako newralgiczny dla rozwoju roślin, ale także ukształtowania się ostatecznego potencjału plonowania. Tylko dobrze odżywiony wcześniej rzepak, zaopatrzony w wodę może wydać dobry plon. Kwitnienie rzepaku to przede wszystkim czas ochrony przed zgnilizną twardzikową – najgroźniejszą chorobą rzepaku, ale także przed szarą pleśnią oraz czernią krzyżowych.