Spadki temperatur poniżej –15 st. C w ciągu dnia i mróz sięgający –20 st. C. Nieuchronnie oznacza to także przemarznięcie gleby. Wszyscy zadajemy sobie teraz pytanie, czy oziminy to przetrwają. Wszystko zależy od stopnia ich zahartowania, grubości pokrywy śnieżnej, okresu trwania tak niskich temperatur oraz od stopnia rozwoju i kondycji – odżywienia roślin przed zimą. Dobrze odżywione i zahartowane rośliny mogą przetrwać pod odpowiednio grubą warstwą śniegu, tj. przynajmniej 10 cm, nawet kilkunastostopniowe mrozy.

Na większości powierzchni kraju jest mniejsza bądź większa pokrywa śniegowa. Jeśli śnieg spadł na niezamarzniętą glebę i utworzy długo zalegającą warstwę o grubości przynajmniej 10 cm, następnie jeśli warstwa śniegu stworzy warunki beztlenowe może doprowadzić to do rozwoju kilku chorób grzybowych. Dla zbóż najważniejsze są: pleśń śniegowa oraz pałecznica zbóż i traw. Wszak na ich rozwój mają już wpływ warunki jesienne, ale o tym czy odegrają one znaczenie gospodarcze największy wpływ mają warunki panujące zimą.

W niektórych regionach kraju na polach leży całkiem sporo śniegu. Opady śniegu zapowiadane są także w kolejnych dniach. To dobra wiadomość zwłaszcza w kontekście przewidywanych silniejszych spadków temperatur jakie prognozowane są pod koniec tego tygodnia. Śnieg bowiem stanowi doskonałą barierę ochronną dla roślin zimujących, dzięki czemu rośliny mogą znieść większe spadki temperatur.

Na początku roku w wielu regionach kraju spadł śnieg. Nie towarzyszyły mu mrozy, lecz raczej temperatury bliskie 0 st. C lub na lekkim plusie, co oznacza, że w większości kraju nie widać go już na polach. Lustracja plantacji zbóż na początku roku ujawniła, że mimo tego presja chorób jest bardzo silna, ochłodzenie chwilowo zahamowało ich rozwój, lecz jak tylko temperatury wzrosną na pewno zaatakują ze zdwojoną siłą.

Z powodu dodatnich temperatur oziminy wykazują nadal oznaki pełzającej wegetacji. Taki stan rzeczy może mieć na rośliny negatywny wpływ. Rośliny nie są w pełni zahartowane, a więc nie są odporne na warunki ewentualnej srogiej zimy. To nie jedyne konsekwencje takiego przebiegu zdarzeń.

Batalia o zaprawy zawierające substancje owadobójcze z grupy neonikotynoidów trwa. W rzepaku w tym sezonie wiemy, że po raz ostatni były one czasowo dopuszczone. Upomnieli się także o zaprawy producenci buraków cukrowych, w uprawie których problem szkodników siewek buraka przez ok. 20 lat rozwiązywały właśnie zaprawy zawierające neonikotynoidy. Na skutek ich wycofywania (ostateczny zakaz po roku 2023) zaczęły narastać problemy z ich ochroną.