W niektórych rejonach kraju powoli można przystąpić do siewu kolejnych upraw jarych. Rozpoczęły się siewy buraka cukrowego. W przeciwieństwie do roku ubiegłego, póki co wilgotność gleby jest jeszcze wystarczająca. Niestety w perspektywie najbliższych tygodni prognozy pogody nie mówią o większych opadach, stąd warto zdecydować się na nieco wcześniejszy siew buraka, by wykorzystać wodę, która jest jeszcze w glebie.

Ocieplenie w ostatnich dniach sprawiło, że rzepak zaczął intensywnie wegetować. Widać to po pędzie, który zaczął się wydłużać, a na korzeniach pojawiło się bardzo dużo korzeni włośnikowych. Wysoka temperatura w ciągu dnia, przekraczająca nawet 20°C, rozbudziła także szkodniki. Najwcześniejszego z chowaczy, tj. brukwiaczka dobrze znamy i ten pojawił się już wcześniej, nawet w lutym na plantacjach rzepaku.

Polskie gleby są coraz bardziej ubogie w przyswajalną miedź. Wynika to z wielu przyczyn. Jedną z nich jest fakt, że coraz rzadziej na pola wywozimy obornik, naturalne źródło miedzi. Drugim powodem jest wzrost plonów, a więc sukcesywne wynoszenie z pola większej ilości składników pokarmowych. Na niedobór szczególnie wrażliwe są zboża.

Nareszcie zaczęło się ocieplać, tym samym zaczęła się także ogrzewać gleba. Ruszyły także siewy zbóż jarych (wyjątkiem jest owies, który wymaga wczesnego siewu, ze względu na bardzo duże wymagania wodne), spośród których najbardziej ciepłolubny jest jęczmień. Potrzebuje on ogrzanej gleby i temperatur powietrza w zakresie 7–10 st. C. W zależności od regionu kraju, optymalne terminy siewu jęczmienia jarego przypadają pomiędzy 15 marca – 15 kwietnia.

W większości kraju pogoda w ostatnich dniach jest stosunkowo chłodna, deszczowa, a niekiedy nawet śnieżna. Występują także nocne przymrozki. Rośliny nie rozpoczęły na dobre wegetacji, ale widać już na jęczmieniu przyrosty korzeni przybyszowych. Wiele wskazuje na to, że wiosna przyjdzie dość późno. Takie warunki nie powstrzymały też chorób, a dodatkowo ich presja z jesieni jest spora.

Około 80% gleb w Polsce charakteryzuje się niską zawartością boru. Do tego, pierwiastek ten jest podatny na wypłukiwanie. Dlatego deszczowa jesień i zima mogła przemieścić ten składnik w głąb profilu glebowego. Rzepak i wszystkie kapustne są wrażliwe na jego niedobór. Biorąc pod uwagę fakt, że jesienią rośliny wytworzyły dość pokaźną biomasę i jednocześnie wykształciły raczej słaby system korzeniowy, na wielu plantacjach noszą one objawy wyraźnego niedoboru boru.