Od przyszłego roku nowelizacja ustawy azotowej wprowadza zakaz stosowania mocznika granulowanego, chyba że zawierać on będzie inhibitor ureazy lub powłokę biodegradowalną. Zakazane będzie także stosowanie nawozów azotowych zawierających węglan amonu.

W tym sezonie pogoda pokrzyżowała jesienny harmonogram prac na południu kraju, głównie za sprawą nadmiaru wody. Tam też kończą się zbiory kukurydzy i wielu rolników dopiero teraz może wykonać wapnowanie. Oczywiście, najlepiej jest ten zabieg przeprowadzić wcześniej, ale nie zawsze jest to możliwe. Po zbiorze kukurydzy warto rozdrobnić ściernisko, z jednej strony zwalczamy zimujące larwy omacnicy prosowianki, z drugiej ułatwia to rozkład i mineralizację resztek pożniwnych.

W niektórych regionach kraju przygruntowe przymrozki wyniosły nawet do –9°C, choć na wysokości 2 m temperatura powietrza sięgała od –2 do –5°C. Jeszcze za wcześnie, żeby mówić o trwałym zatrzymaniu wegetacji, lecz na pewno odbije się to na roślinach ozimych. Zaobserwujemy zwłaszcza na rzepakach, że rośliny zmienią pokrój i „przysiądą”, może utracą także starsze liście. Taka pogoda sprzyja hartowaniu ozimin, ale pamiętajmy, że proces ten przebiega na kilku etapach.

W zeszłym roku ogromnym problemem były szkodniki glebowe w zasiewach ozimin. W tym roku ich presja jest nieco mniejsza, ale ciepła pogoda sprawiła, że mimo wszystko pojawiły się w wielu regionach. Jednym z jesiennych szkodników, który zaatakował w tym roku wschodzące plantacje zbóż ozimych jest łokaś garbatek. Pojawia się on lokalnie, przede wszystkim wystąpił na polach, gdzie zboża uprawia się w monokulturze lub w uproszczeniach.

Stosunkowo ciepła i przy okazji wilgotna pogoda sprzyja nie tylko presji chorób i szkodników, ale także rozwojowi chwastów. Szczególnie niebezpieczne są chwasty zimujące, jak np. miotła zbożowa, przytulia czepna, bodziszek drobny, fiołek polny, chaber bławatek, gwiazdnica czy przetaczniki. Chwasty zimujące to gatunki jare, ale dobrze znoszące temperatury panujące podczas łagodniejszych zim i mogące nadal się rozwijać, wprawdzie nieco wolniej, ale jednak rozwijać.

Tak naprawdę najdłużej nawozy naturalne można stosować na trwałych użytkach zielonych i w uprawach trwałych i wieloletnich, dotyczy to nawozów stałych (np. obornik), które można zastosować do 30.11., a na gruntach ornych termin minął 31.10. Z kolei nawozy azotowe mineralne oraz gnojowicę na uprawy wieloletnie, trwałe oraz TUZ można było zastosować najdalej do 31 października, a na gruntach ornych – w zależności od regionu kraju – do 15, 20 lub 25 października.