Wyjątkowo ciepły październik i początek listopada, sprzyjają wegetacji roślin. Wcześnie wysiane zboża, zwłaszcza jęczmień, są w fazie krzewienia, a pogoda sprzyja ich wegetacji. Rzepaki również cały czas wegetują – w wielu regionach kraju ciepły i wilgotny październik zdecydowanie poprawił ich kondycję.

Wrzesień dla rzepaku okazał się bardzo zimnym miesiącem, co ograniczało dynamiczny rozwój roślin. Z drugiej jednak strony dzięki niskim jak na ten miesiąc temperaturom, w wielu regionach presja szkodników okazała się niewielka. Dzięki temu rzepak przetrwał najbardziej wrażliwe na uszkodzenia fazy praktycznie bez szwanku.

W północnych regionach kraju, szczególnie w rejonach, gdzie siewy rzepaku zakończyły się w pierwszej połowie sierpnia, rzepaki osiągnęły już fazę 4–5 liści, a zatem pora na regulację pokroju roślin i walkę z chorobami – przede wszystkim suchą zgnilizną kapustnych. To także dobry moment na poprawę kondycji roślin, aby uodpornić je na niekorzystne warunki pogodowe, czy atak ze strony patogenów oraz wzmocnić ich kondycję przed okresem zimowania.

Monitoring plantacji rzepaku ozimego należy rozpocząć już od wschodów roślin. Jednym z najważniejszych, ale nie jedynym szkodnikiem, zagrażającym na tym etapie roślinom jest śmietka kapuściana. We wrześniu oraz w październiku szczególnie niebezpieczna dla rzepaku jest 3 pokolenie tego szkodnika

Siewy rzepaku w pełni, producenci chcą wykorzystać wilgoć z ostatnich opadów deszczu. Nie szafujmy jednak nadmiernie wilgocią w glebie i oszczędzajmy każdą kroplę wody przy okazji zabiegów uprawowych. Ważne jest, aby w przypadku uprawy orkowej, najszybciej jak tylko można po wykonaniu orki, pług najlepiej agregatować z wałem, siać rzepak. Alternatywą jest rezygnacja z uprawy orkowej i uprawa uproszczona, która także ograniczy straty wody z gleby. Ważne, aby rośliny już od wschodów były dobrze zaopatrzone w makro- i mikroskładniki pokarmowe.

Przesuszona lub przeciwnie nasiąknięta jak gąbka wodą opadową gleba – w takich warunkach przyszło siać wielu rolnikom rzepak ozimy. Warunki do siewu nie są idealne. Przede wszystkim plantatorzy z północnych regionów kraju, który zazwyczaj zasiali już rzepak narzekają na braki wody niezbędnej do szybkich i wyrównanych wschodów. Gleba jest przesuszona, trudna w uprawie. W takich warunkach nasiona kiełkują wolno. Nie działają także dobrze  programy herbicydy stosowane przedwschodowo.