Wyjątkowo ciepły luty, w zależności od regionu kraju średnio cieplejszy o 2-4 st. C od średniej z wielolecia, i na dodatek bardzo wilgotny, stworzył korzystne warunki do ruszenia wegetacji zbóż, ale także uwidocznił presję chorób. Niestety, presja chorób grzybowych z jesieni i początku roku jest spora. W pszenicy widać porażenie mączniakiem prawdziwym (szczególnie na odmianach podatnych), septoriozą paskowaną, rdzą brunatną i żółtą, a na jęczmieniu widoczne są objawy mączniaka i plamistości siatkowe.

W pierwszych dniach grudnia w większości regionów kraju pola zasypała kilkucentymetrowa warstwa śniegu. Według danych IMGW średnie temperatury minimalne powietrza przy powierzchni gruntu (wysokość 5 cm) wniosły od ok. –2°C do nawet –15°C (–17°C). Natomiast temperatura gruntu na głębokości 5 cm oscyluje średnio w kraju między 0°C a –2°C.

Dla wschodzącego jęczmienia, ale także dla młodych zasiewów zbóż ozimych, mszyce są wyjątkowo niebezpieczne, ponieważ są wektorami chorób wirusowych – przede wszystkim żółtej karłowatości jęczmienia (BYDV). Spośród mszyc pojawiających się jesienią najliczniej występuje mszyca czeremchowo-zbożowa.

Ocieplenie pogody, które ma przerwać zapowiadany powrót zimy, i dobra wilgotność gleby wpłynęły na rozpoczęcie się siewów roślin jarych, nie tylko zbóż, z których najwcześniej siany jest owies, ale także jęczmienia jarego, najbardziej ciepłolubnego wśród zbóż jarych, czy grochu. Jęczmień jary potrzebuje ogrzanej gleby i temperatur powietrza w zakresie 7–10 °C. W zależności od regionu kraju, optymalne terminy siewu jęczmienia jarego przypadają pomiędzy 15 marca – 15 kwietnia. Najwcześniejszy termin przypada w zachodniej części kraju, tj. od 15–30. marca, a najpóźniej w rejonach północno-wschodnich, tj. od. 30 marca do 15. kwietnia.

Wprawdzie pierwsza dekada marca minęła zimowej aurze (mrozy, lokalne opady śniegu), jednak w drugie zapowiadane jest ocieplenie. Pocieszający jest fakt, że opady deszczu uzupełnią w wielu regionach zasoby wody glebowej. Warto mieć na uwadze, że takie warunki jedynie zahamowały rozwój chorób na zbożach, a ich presja z jesieni i początku roku jest spora. W pszenicy widać porażenie mączniakiem prawdziwym, septoriozą paskowaną, rdzą brunatną, a na jęczmieniu oprócz mączniaka i plamistości siatkowej, pojawiła się także lokalnie rdza jęczmienia. Widoczne są także objawy chorób podstawy źdźbła, głównie łamliwości źdźbła.

Najnowsze mapy zamieszczone na stronach Instytutu Meteorologii wskazują, że pod koniec lutego kryterium temperaturowe umożliwiające stosowanie azotu w oziminach osiągnęło większość powiatów w woj. lubuskim, dolnośląskim, opolskim, śląskim, a częściowo w małopolskim, podkarpackim, wielkopolskim (głównie na południu regionu) oraz kilka powiatów w woj. zachodniopomorskim i pomorskim. Na wcześnie wysianych zbożach, co głównie dotyczy jęczmienia, na niektórych plantacjach można zaobserwować żółknące rośliny. Zazwyczaj takie łany są mocno rozwinięte, rośliny są w fazie pełni krzewienia i wykształciły kilka silnych rozkrzewień (6–7).