Niestety, mimo niedawnych opadów skrajnie wysokie temperatury w lipcu odcisnęły swoje piętno, a susza rolnicza nadal dręczy kolejne uprawy i teraz według najnowszego raportu IUNG, najbardziej ucierpiały kukurydza, buraki cukrowe, ziemniaki i warzywa gruntowe (m.in. pomidory, ogórki). Kukurydza najgorzej wygląda obecnie w woj. lubuskim, wielkopolskim i na północy Dolnego Śląska. Susza i wysokie temperatury zbiegły się tam z newralgicznym okresem w jej rozwoju, tj. kwitnieniem (wiechowaniem i wypuszczaniem znamion), co spowodowało problemy z zapylaniem i tym samym będzie skutkowało gorszym zaziarnieniem kolb. Susza dotknęła także spore obszary woj. lubelskiego, podkarpackiego, łódzkiego i opolskiego.

Burak cukrowy nie lubi upałów. Rekordowe temperatury jakie zanotowano w lipcu spowodowały trwałe uszkodzenia widoczne na jego blaszkach liściowych. Na liściach pojawiły się poparzenia słoneczne w postaci rozległych nekroz. W największe upały burak także wyraźnie tracił turgor i im mniej opadów, i im bardzie lżejsze stanowisko tym konsekwencje tego stanu rzeczy są bardziej dotkliwe w skutkach. Część liści, zwłaszcza tych najstarszych roślina odrzuciła.

Upalna pogoda w ostatnich dniach znacznie nadała znacznego przyspieszenia żniwom w całym kraju. Generalnie małe żniwa w większości kraju są ukończone, a plony jęczmienia są zadowalające, choć po raz kolejny susza mocno doskwiera w woj. lubuskim i tam też niekiedy nie osiągają poziomu 6 t/ha, a zdarzają się także rejony z jeszcze niższymi plonami. Generalnie średnio w kraju jęczmień sypał od 6–8 t/ha do nawet 10 t/ha ziarna o wilgotności 12–14%, co oznacza, że nie będzie wymagało dosuszania.

Wysokie temperatury, brak opadów powodują, że żniwa przyspieszają. Pod kosę idzie obecnie rzepak ozimy, szczególnie położony na słabszych stanowiskach oraz w regionach gdzie susza dała się we znaki. Na lepszych polach jeśli nie został zdesykowany nie jest jeszcze gotowy do zbioru ze względu na mocno jeszcze zielone łodygi. Całkiem możliwe, że takie plantacje będą zbierane z początkiem sierpnia. Pierwsze sygnały o plonach – jak zawsze są bardzo rozbieżne. Choć wspólnym mianownikiem był bardzo suchy marzec, to później rozkład opadów był bardzo nierównomierny i miał charakter punktowy.

Pogoda sprzyja presji chorób na plantacji ziemniaków, szczególnie zarazie ziemniaka, dlatego konieczny jest ciągły monitoring plantacji. Jej presji sprzyjają umiarkowane temperatury oraz przekropna pogoda. Najgroźniejszą i najważniejszą chorobą nadal pozostaje zaraza, ale coraz większego znaczenia nabiera także alternarioza. W tym sezonie po raz pierwszy producenci ziemniaków nie mają do dyspozycji mankozebu (substancja czynna o działaniu powierzchniowym do stosowania zapobiegawczego). Ochronę przeciwko zarazie ziemniaka można podzielić na trzy etapy:

W zależności od regionu oraz terminu siewu kukurydza jest w różnej fazie rozwojowej. Na najwcześniej założonych plantacjach pojawią się już pierwsze wiechy. Oznacza to, że rośliny kończą wegetatywny i wchodzą w generatywny okres rozwoju. Od przebiegu warunków w tym okresie zależy często plon i stopień zaziarnienia kolb. Do prawidłowego przebiegu tego procesu kukurydza potrzebuje przede wszystkim wody, której szczególnie pod koniec czerwca brakowało praktycznie w całym kraju. W efekcie rośliny robiły się szarozielone, a ich liście zwijały się w tutki. To była naturalna reakcja roślin nie tylko na deficyt opadów, ale także na bardzo wysokie temperatury panujące w tym okresie. Na szczęście przez pierwszą dekadę lipca praktycznie w całym kraju spadł mniejszy bądź większy deszcz, a temperatura ustabilizowała się na umiarkowanym poziomie.