Najnowszy komunikat Instytutu Uprawy i Nawożenia Gleb – PIB w Puławach obejmujący okres od 1 czerwca do 31 lipca 2022 r. potwierdził to, co widzimy na wielu polach, w szczególności na zachodzie kraju. Susza nęka nadal i nie odpuszcza – najgorzej sytuacja wygląda w przypadku kukurydzy, która w wielu rejonach na zachodzie kraju schnie w oczach.

Kukurydza zawiązała już kolby i podsumowując jej okres  wiechowania i zapłodnienia kolb niestety nie minął on pod znakiem optymalnego zapotrzebowania roślin w wodę. W wielu regionach uwidoczniły się wyraźne symptomy jej niedostatku. Lokalnie przyrosty biomasy nie zachwycają, kukurydza bywa niska, szczególnie na plantacjach z opóźnionego siewu. Na wielu polach widoczne są także uszkodzenia liści. Szczególnie dolne liście bywają uschnięte. Im większa susza tym proces zasychania jest widoczny także na górnych liściach. Również znamiona kolb przedwcześnie zasychały, co mogło utrudnić dobre zapłodnienie kolb.

W wielu regionach żniwa już zakończone, choć jeszcze w północnych regionach kraju są w pełnym biegu. Sporo ściernisk jest już zerwanych. Widać także, że w wielu miejscach słoma jest zbierana z pola. Dobrze, jeśli wraca ona z powrotem w postaci obornika. Niestety, w wielu przypadkach tak się nie dzieje, a pamiętajmy, że to jedno ze źródeł materii organicznej, która jest niezbędna do budowania próchnicy glebowej.

Miniony weekend w wielu regionach kraju minął pod znakiem równych, jednostajnych opadów (szczególnie regiony południowe, ale także centrum kraju). Miejscami spadło nawet 80l/m2. O ile opady te wstrzymały prace żniwne, to z drugiej strony wpłyną one pozytywnie na stan i kondycje upraw jarych przede wszystkim tych o długiej wegetacji.

Niestety, mimo niedawnych opadów skrajnie wysokie temperatury w lipcu odcisnęły swoje piętno, a susza rolnicza nadal dręczy kolejne uprawy i teraz według najnowszego raportu IUNG, najbardziej ucierpiały kukurydza, buraki cukrowe, ziemniaki i warzywa gruntowe (m.in. pomidory, ogórki). Kukurydza najgorzej wygląda obecnie w woj. lubuskim, wielkopolskim i na północy Dolnego Śląska. Susza i wysokie temperatury zbiegły się tam z newralgicznym okresem w jej rozwoju, tj. kwitnieniem (wiechowaniem i wypuszczaniem znamion), co spowodowało problemy z zapylaniem i tym samym będzie skutkowało gorszym zaziarnieniem kolb. Susza dotknęła także spore obszary woj. lubelskiego, podkarpackiego, łódzkiego i opolskiego.

Burak cukrowy nie lubi upałów. Rekordowe temperatury jakie zanotowano w lipcu spowodowały trwałe uszkodzenia widoczne na jego blaszkach liściowych. Na liściach pojawiły się poparzenia słoneczne w postaci rozległych nekroz. W największe upały burak także wyraźnie tracił turgor i im mniej opadów, i im bardzie lżejsze stanowisko tym konsekwencje tego stanu rzeczy są bardziej dotkliwe w skutkach. Część liści, zwłaszcza tych najstarszych roślina odrzuciła.