W tym roku siewy buraków niektórzy rozpoczęli bardzo wcześnie, bo już ok. 20. marca. Przyjęło się, że buraki cukrowe powinno się siać najwcześniej, jak to tylko jest możliwe. Kalendarzowo optymalny termin przypada zazwyczaj między połową marca, a połową kwietnia.

Ostatni chłodny okres połączony z deficytem opadów to czynniki zakłócające prawidłowy wzrost i rozwój roślin. W takich warunkach rośliny mają trudności z pobieraniem składników pokarmowych. Widoczne to jest w postaci pojawiających się już na roślinach przebarwień (głównie purpurowych).

Jeszcze na początku marca wydawało się, że w tym roku zasiejmy burak cukrowy wyjątkowo wcześnie. Jednak wyraźne ochłodzenie wstrzymało siewy i wygląda na to, że większość plantacji zostanie założonych w kwietniu.

Ostatnie kilka nocy z temperaturą przy gruncie sięgającą –6 do – 8 st. C, a niekiedy nawet –10 st. C na pewno odbiją się na kondycji ozimin. Najbardziej narażone są i najpoważniejsze konsekwencje tej sytuacji będą w przypadku rzepaku ozimego, który w wielu rejonach kraju strzelał intensywnie w pęd, który uzyskał niekiedy wysokość 30–40 cm.

Faktycznie, rzepak strzela w pęd, który na wielu plantacjach ma już ponad 20 cm. Oznacza to, że pod względem faz rozwojowych należałoby przystąpić do regulacji pokroju rzepaku. Jednak przeszkodą jest pogoda, a przede wszystkim zbyt niska średnia suma temperatur dobowych i nocne przymrozki.

Na polach wiosna, wegetacja rozpędza się. Niebawem pora na pierwszy zabieg fungicydowy w zbożach, tzw. T1. W tym roku będzie on szczególnie ważny.