Okres pąkowania to bardzo ważny etap w rozwoju rzepaku. W tym okresie rośliny wykazują bardzo duże zapotrzebowanie na makro i mikroelementy. Obserwowany deficyt wody zaburza sprawne pobieranie składników pokarmowych z gleby. Ratunkiem może stać się nawożenie dolistne.

Rozpatrując funkcje biochemiczne poszczególnych mikroelementów należy mieć na uwadze, że niektóre z nich są aktywatorami wielu reakcji enzymatycznych związanych z metabolizmem azotowym. Dotyczy to głównie cynku, miedzi oraz  manganu, ale nie tylko.

Rolnicy koncentrują się w nawożeniu zbóż przede wszystkim na azocie, zarówno w przypadku zbóż przeznaczonych na cele konsumpcyjne, jak i paszowe. I słusznie. Jednak sam azot nie zadziała, jeśli nie zapewnimy mu wsparcia takich składników, jak magnez, siarka czy właśnie miedź.

Rzepak jest rośliną wysoce wrażliwą na brak boru. Rośliny z deficytem tego składnika słabiej kwitną i gorzej zawiązują łuszczyny.  Konsekwencją jest zredukowanie plonu nawet o 20 proc.

Dążąc do uzyskania wysokiego plonu zbóż koniecznym działaniem staje się uwzględnienie w ich technologii nawożenia także zabiegów przy użyciu nawozów dolistnych. Wybieraj jednak produkty o sprecyzowanym składzie i sprawdzonej skuteczności działania.

Użytki zielone, podobnie jak zboża dobrze reagują na nawożenie dolistne. Podnosi ono nie tylko potencjał plonowania uprawy, ale również pozwala uzyskać dobrą jakościowo paszę objętościową o zbilansowanym składzie zawierającą zarówno komplet makro jak i mikroelementów.