Przymrozek i opady śniegu pod koniec minionego tygodnia z pewnością wyhamowały rozwój roślin ozimych, które pobudzone wyjątkowo ciepłymi wilgotnym przełomem oraz początkiem roku, szykowały się do wznowienia wegetacji. Na bardzo dobrze rozwiniętych rzepakach zaczęły być widoczne pierwsze objawy niedoboru składników pokarmowych, przede wszystkim azotu.

Bardzo ciepły i wilgotny przełom i początek roku pobudził rośliny do wegetacji. Silne plantacje rzepaku, na których rośliny wykształciły 10–12(14) liści przed zimą, szyjkę korzeniową o grubości przynajmniej 15 mm, zaczęły wykazywać pierwsze objawy niedoboru azotu. Na korzeniach pojawiły się przyrosty korzeni włośnikowych, co w połączeniu wysoką temperaturą powietrza (nawet powyżej 10 st. C) i gleby (powyżej 5 st. C), stymuluje rośliny do wznowienia wegetacji i pobierania składników pokarmowych.

Temperatury w ciągu dnia sięgające prawie 20 st. C, dodatnie temperatury nocą i wysoka wilgotność, w grudniu i na początku stycznia spowodowały, że rośliny ozime w wielu przypadkach uległy rozhartowaniu. To bardzo niebezpieczna sytuacja, zwłaszcza jeśli w najbliższym czasie pojawią się przymrozki.

Przełom jesieni i zimy to okres kiedy to oziminy wchodzą w stan spoczynku zimowego. To dobry moment na przeprowadzenie gruntownej lustracji plantacji. Ocenić należy nie tylko fakt czy obsada na polu jest wyrównana, czy nie mam przepustów z powodowanych np. problemami przy siewach. To także właściwy moment na zauważenie wszelkich problemów natury fizjologicznej czy fitosanitarnej.

W rejonach, gdzie pokryw śnieżna była grubości 7–12 cm, rośliny były chronione przez warstwę śniegu, która stanowiła także barierę termoizolacyjną przed niskimi temperaturami. A było przed czym chronić, ponieważ temperatura przy gruncie spadła poniżej –10°C, a rekordowy wynik padł w Łodzi, gdzie 19.11.2022 r. na wysokości 5 cm nad gruntem odnotowano mróz w wysokości –20,7°C.

Pogoda zmieniła się i ochłodzenie wpłynie na stan i pokrój roślin rzepaku. Obecne temperatury i przymrozki przede wszystkim przyhamują rozpędzoną wegetację i tym samym ograniczą często zbyt już wybujały wzrost i rozwój rzepaku a także wpłyną na mniejszą aktywność szkodników. Rozpoczyna się także proces hartowania roślin.